Wiesław

Wiesław - sielanka krakowska w pięciu aktach

Z on Stanisaw wychodzi zkomory, Wnosi do izby dwa pienine wory; Czterysta zotych uoy na awie I tak powiada: Zgarnij to, Wiesawie, Jed do Krakowa, aza te talary[1] Kup mi dwa konie iwybierz do pary. Syn mj jedyny na wojnie zabity, Mnie schyla niemoc iwiek nieuyty, Nie mam zchudob poufa si komu, Ty praw rk stae mi si wdomu; Po mojej mierci, ty rodziny gowa, Jeli, daj Boe, crka si uchowa, Ma lat dwanacie, nieskpo urody, Moesz jej czeka, same jeszcze mody. Tak jest, dla ciebie (Bronisawa powie) Strzeg tej crki, jakby oka wgowie. A c droszego mie moesz od matki? Jedne to moje przed grobem dostatki. Bronika matk obja za szyj I wstyd rumiany na jej piersi kryje, [4]Lecz pusty umiech zwraca na Wiesawa. A dalej smutna rzeka Bronisawa: Miaam ja drug, litociwy Boe, Oko si za ni wypaka nie moe: Zaledwie pity kwitn owoc sadu, Gdy mi znikna, jako cie, bez ladu. Ju to dwunastym liciem wiatr pomiata, Jak myli matki zatruwa jej strata. Gdy wojna[2] polskie dobijaa plemi, W pustkach wsi stay, aodogiem ziemie, Okolnych lasw iwiosek poary Gniewu Boego zwiastoway kary. Z wiatrem, co strzechy ikonary wali, Do nas wrg przyby iwiosk zapali. Dzie to by sdu! rd paczu igwaru, Wrd ciemnej nocy, wichrw ipoaru Razem rolnicy ku obronie bie, Razem si wojsko cinie za grabie; W tej walce zdymem posza nasza strzecha. Wtedy mi crka, jedyna pociecha, Znika bez ladu. Przez dugie ja czasy Chodziam za ni na wioski ilasy, Ale, jak kamie do Wisy rzucony, Znikna wiecznie; guche wszystkie strony. Co rok do kosw przychodz oracze, A ja dziecicia nigdy nie zobacz. Na wiat szeroki prno rzuca oko, wiat nie pocieszy, aniebo wysoko. [5]Niech wola Boska bdzie, Boska chwaa! Ciebiem ja za ni, synu, wychowaa; Bo gdzie sierota przyjta pod strzech, Tam zniebem bliszy Bg zsya pociech. Moe te moje utracone dzieci Podobnie kdy na szerokim wiecie Lito znalazo, yje gdzie umatki, Pomidzy wasne policzone dziatki. W takiej ja myli po ojcw twych stracie Ciebie maego wychowaam wchacie. Lito za lito.Niebieska opieka Tajnie nagradza uczynki czowieka. A jeli ziemia strawia jej koci, Swobodna dusza wkrainach przyszoci Igra wesoo przy niebieskiej Matce I ask nieba zwabia naszej chatce. Tu Bronisawa zalaa si zami; Rade zy pyn za matki mylami. Pakaa zaraz icrka przy boku. Lecz zy, mskiemu nieprzystojne oku, Kryjc, Stanisaw karci smutek ony: Jaki los wniebie komu naznaczony, Prno si troska; Bg, siedzc wysoko, Nad caym wiatem opatrzne ma oko, Wszake On ojcem wszdzie ina wieki, Cby zdoao uj jego opieki? Lepsze nad smutek ufanie pobone. Id, Wiesawowi przygotuj nadrone![3] A ty popieszaj ichro si przygody, Bo zawsze wiele ufa sobie mody; [6]Przywie twej przyszej podarunek zdrogi! Wiesaw obojgu kornie cisn nogi I wyszed zchaty, przenikniony cay, e takich ojcw niebiosa mu day. ......Buy Now (To Read More)

Product details

Ebook Number: 27835
Author: Brodziński, Kazimierz
Release Date: Jan 19, 2009
Format: eBook
Language: Polish