Gereformeerde dogmatiek. Tweede deel

Gereformeerde dogmatiek. Tweede deel.

1. Het mysterie is het levenselement der dogmatiek. Wel verstaat de Schrift onder geen abstract-bovennatuurlke waarheid in Roomschen zin; maar z is even ver verwderd van de gedachte, dat de geloovige de geopenbaarde mysterin in wetenschappelken zin verstaan en begrpen zou, cf. deelIdeelI532. Veeleer gaat de kennis, welke God van zichzelven in natuur en Schrift heeft geopenbaard, de voorstelling en het begrip van den mensch zeer verre te boven. In zooverre is het alles mysterie, waar de dogmatiek over handelt. Z heeft het immers niet te doen met eindige schepselen, maar van het begin tot het einde verheft ze zich boven alle creatuur tot den Eeuwige en den Oneindige zelven. Reeds terstond als ze een aanvang maakt, staat z voor den Onbegrpelke. Van Hem neemt ze haar aanvang, want uit Hem zn alle dingen. Maar ook in de verdere loci, als ze afdaalt tot de schepselen, beschouwt z deze niet anders dan in hunne relatie tot God, gelk ze uit en door en tot Hem zn. Zoo is dan de kennisse Gods het eenige dogma, de uitsluitende inhoud der gansche dogmatiek. Alle leerstukken, die in haar behandeld worden, over de wereld, over den mensch, over Christus enz., zn maar de explicatie van het ne, centrale dogma der cognitio Dei. Van Hem uit wordt alles beschouwd. Onder Hem wordt alles gesubsumeerd. Tot Hem wordt alles teruggeleid. Het is altd God en God alleen, wiens glorie in schepping en [2] herschepping, in natuur en genade, in wereld en kerk z te bepeinzen en te beschrven heeft. Het is zne kennisse alleen, die ze uitstallen en ten toon spreiden moet. Daardoor wordt de dogmatiek geen dorre, schoolsche wetenschap, zonder vrucht voor het leven. Hoemeer ze Hem bepeinst, wiens kennisse haar eenige inhoud is, des te meer zal ze overgaan in bewondering en aanbidding. Indien ze maar nimmer vergeet, om over de zaken in plaats van over de woorden te denken en te spreken; indien ze maar eene Theologie der Thatsachen blft en niet ontaardt in eene Theologie der Rhetorik, is z als wetenschappelke beschrving van de kennisse Gods ook ten hoogste vruchtbaar voor het leven. De kennisse Gods in Christus is immers het leven zelf, Ps. 89:16; Jes. 11:9; Jer. 31:34; Joh. 17:3. Daarom begeerde Augustinus niets anders en niets meer te kennen dan God en zichzelven: Deum et animam scire cupio. Nihilne plus? Nihil omnino. Daarom begon Calvn zne Institutie met de kennisse Gods en van ons zelven. En daarom gaf de Catechismus van Genve op de eerste vraag: quis humanae vitae praecipuus est finis? ten antwoord: ut Deum, a quo conditi sunt homines, ipsi noverint, cf. ook den Catech. van Westminster. ......Buy Now (To Read More)

Product details

Ebook Number: 67966
Author: Bavinck, Herman
Release Date: May 1, 2022
Format: eBook
Language: Dutch
Publisher: J. H. Bos
Publication Date: 1897
Publisher Country: Netherlands