La Puto kaj la Pendolo: Rakonto el la Hispana Inkvizicio

La Puto kaj la Pendolo: Rakonto el la Hispana Inkvizicio

Jam de longe la amerikaj verkistoj estas konataj pro ilia lerta verkado de mallongaj rakontoj. Malmultaj el ili, tamen, sukcesis en tiu fako de la literaturo tiel bone kiel Edgar Allan Poe (1809-1849). Pro la stato de malrieco kaj mizero en kiu li vivis, iuj liaj verketoj ne estas egale lertaj, sed irka dudek el ili estas preska perfektaj, kaj unu el tiuj i mi tradukis la jenan. La bonaoj devenas de la verkisto; la malbonaoj devenas de la tradukinto. Mi estis malsana, malsana is morto, pro tiu longa agonio, kaj kiam fine oni malligis min kaj permesis al mi sidii, mi sentis ke konscieco estis tuj forlasonta min. La juo, la timita kondamno al morto, estis la lasta vorto kiu klare venis en mian orelon. Post tio, la sonado de la inkvizitoraj vooj ajnis farii nedifinita zumo. i pensigis min pri turnado, eble pro ia simileco en mia fantazio al la zumado de muelilorado. Tio daris nur mallongan tempon, kaj balda mi adis nenion plu. Tamen kelkatempe mi vidis; sed kun kia terura trograndigo! Mi vidis la lipojn de la nigrevestitaj juantoj. Ili ajnis al mi blankaj, pli blankaj ol la papero sur kiun mi skribas tiujn i vortojn kaj maldikaj is groteskeco, maldikegaj pro la grandeco de ilia esprimo de severeco, de nemovebla decideco, de malestimo por homa turmentego. Mi vidis ke la juo de tiu, kiu por mi estis la Sorto, ankora elfluis el tiuj lipoj. Mi vidis ilin formantajn la silabojn de mia nomo, kaj mi tremis ar nenia sono venis al mi. Mi vidis anka, dum malmultaj momentoj de delira teruro, la preska nevideblan svingadon de la nigraj drapoj kiuj kovris la murojn de la ambro. Kaj tiam mia rigardo falis sur la ses altajn kandelojn sur la tablo. Unue ili surhavis mienon de bonfarado, kaj ajnis blankaj malgrasaj aneloj kiuj savus min; sed tiam subite nazo envenis mian animon kaj iu fibro en mia korpo vibris kvaza mi estis tuinta la fadenon de elektro-produktilo, dum la aneloj fariis sensignifaj fantomoj havantaj kapojn el flamo, kaj mi vidis ke de ili mi ricevus nenian helpon. Tiam venis en mian animon, simile al ria muzika noto, penso pri la dola ripozeco en la tombo. La penso venis malrapide, kaj ajnis longtempe anta ol i alvenis al ia plena graveco, sed us kiam mia animo fine komencis plene senti kaj kompreni in, la figuroj de la juantoj malaperis magie el mia vido, la altaj kandeloj foriis; iliaj flamoj estingiis tute, la nigreco de mallumeco kovris ion, kaj iuj miaj sentoj ajnis englutataj en terura rapidega malsuprenirado kvaza de animo en la Inferon. Tiam silento kaj senbrueco kaj nokto kovris la universon. ......Buy Now (To Read More)

Product details

Ebook Number: 61190
Author: Poe, Edgar Allan
Release Date: Jan 17, 2020
Format: eBook
Language: Esperanto

Contributors

Translator: Pride, Alexander