Reis door Griekenland

Reis door Griekenland - De Aarde en haar Volken, 1887

Vermoedelijk zullen de meesten mijner lezers het zich niet meer herinneren, dat ik hen, nu omstreeks zeven jaren geleden,1 in het hart van Arkadi, in het dorp Andritzena, heb achter gelaten. Nu, het is inderdaad mijne schuld niet dat onze reistocht gedurende zoo langen tijd werd gestaakt; en het is ook een geluk, dat mijne lezers op hun gemak, in hun eigen huis, het hervatten van de reis hebben kunnen afwachten. Hadden zij dien tijd werkelijk moeten doorbrengen in het huis van Alkibiades Koutzavas, onzen gastheer, en zich daar moeten voeden met de ranzige olie, de bittere olijven en den zuren wijn van het land:ik vrees dat zij voor altijd genoeg zouden hebben gekregen van het oude, het tegenwoordige en het toekomende Griekenland. Wij verlaten Andritzena om ons naar Olympia te begeven, en volgen een smallen en steenachtigen weg, die langs de berghelling slingert, aan welker voet de Alpheios zijne geelachtige wateren tusschen groote rotsblokken voortstuwt. Nu eens loopt de weg door boschjes, dan weder door weilanden, waarin runderen loopen te grazen onder de hoede van eenige in lompen gehulde knapen. Voert de weg door eene of andere stille schaduwrijke vallei, dan wordt meestal het oor gestreeld door de muziek van eene overvloedig vloeiende bron, waarvan het kristalheldere water in vroolijke sprongen over de rotsen huppelt en kleine stille kommen vormt, waarin mikroskopische schildpadden rondzwemmen, die zich bij onze nadering haastig verbergen tusschen de bladeren en stengels van waterlelies.Stijgt de weg weer langs de berghelling omhoog, dan ontvouwt zich voor onzen blik het panorama van de breede, boschrijke vallei, ten noorden begrensd door de bergketen van den Erymanthes. Van bebouwing is overigens niet veel te ontdekken. Van tijd tot tijd ziet ge een masveld, waaruit ge kunt opmaken, dat daar in den omtrek menschen wonen, die voedsel noodig hebben om te leven.Overigens is de vallei eenzaam en verlaten; geen ander geluid treft uw oor, dan het ruischen van het gebladerte [138] en het tjilpen en fluiten der vogels. Als op zoo vele andere plaatsen, heerscht ook daar de koorts. De Grieken willen van de malaria niets weten en loochenen haar; doch de vaalbleeke gelaatskleur, de doffe oogen, de ingevallen wangen, de zwakke krachtelooze gestalte der bewoners van de diepe valleien, logenstraffen hunne bewering op de nadrukkelijkste wijze. ......Buy Now (To Read More)

Product details

Ebook Number: 16755
Author: Anonymous
Release Date: Sep 26, 2005
Format: eBook
Language: Dutch