Het Granaatappelhuis

Het Granaatappelhuis

Het was de nacht vr zijn kroningsdag, en de jonge koning zat alleen in zijn mooie kamer. Zijne hovelingen waren allen heengegaan onder hoffelijk nijgen van het hoofd tot aan den grondnaar het vormelijk gebruik dier tijdenen hadden zich in de groote zaal van het paleis begeven, om van den opperceremoniemeester nog eenige laatste aanwijzingen te ontvangen; want er waren er onder hen die nog zeer natuurlijke manieren hadden, en ik behoef wel niet te verzekeren, dat zoo iets aan een hof steeds groote ergernis wekt. De knaapwant hij was met zijne zestien jaren nog slechts een knaapwas niet verdrietig dat zij heengingen, en had zich, met een diepe zucht [8]van verlichting, op de zachte kussens van zijn geborduurd rustbed neergeworpen; daar lag hij met vlammende oogen en geopende lippen, gelijk een bruine faun uit het woud, of als een jong dier uit de wildernis, dat door jagers gevangen werd. En inderdaad was ook hij door jagers gevangen geworden. Bijna door toeval hadden zij hem ontdekt, toen hij blootsvoets, met een fluit in de hand, de kudde van den armen geitenhoeder voortdreef, die hem had opgevoed en als wiens zoon hij zich tot dusverre ook had beschouwd. Als het kind van s ouden konings eenige dochter, geboren uit den heimelijken echt met een, die aan rang verre beneden haar stond,een vreemdeling was hij geweest, zeiden sommigen, die door de wonderzoete bekoring van zijn fluitspel de jonge prinses betooverd en tot liefde bewogen had, terwijl anderen spraken van een kunstenaar uit Rimini, wien de Prinses veel, wellicht te veel eer had aangedaan, en die plotseling uit de stad verdwenen was, zonder zijn werk in de kathedraal voleindigd te hebbenwas hij, nauwelijks een week oud, uit de armen van zijn sluimerende moeder geroofd, en aan een eenvoudigen boer en diens vrouw toevertrouwd, die geen eigen kinderen hadden en in een afgelegen deel van het woud woonden, meer dan een dagreize ver van de stad verwijderd. Het verdriet, of de pest, gelijk de hofarts verzekerde, of wel, zooals andere meenden, een [9]snel werkend italiaansch gif, in een beker gekruiden wijn gereikt, doodde reeds een uur na haar ontwaken de bleeke jonge vrouw die hem gebaard had; en toen de trouwe knecht, die het kind vr zich op het zadel gedragen had, van zijn vermoeid paard afsteeg en aan de deur van de herdershut klopte, toen liet men juist het lijk der Prinses neerdalen in een graf, dat men, ver buiten de poorten van de stad, op een verlaten kerkhof voor haar gedolven hadeen graf, waarin, zooals men zei, reeds een andere doode lag, een jonge man van wondere en vreemde schoonheid, wiens handen met vastgestrikte snoeren op den rug gebonden waren, en wiens borst veel roode wonden aanwees. ......Buy Now (To Read More)

Product details

Ebook Number: 55485
Author: Wilde, Oscar
Release Date: Sep 4, 2017
Format: eBook
Language: Dutch

Contributors

Illustrator: Midderigh-Bokhorst, B. (Berhardina), 1880-1972
Translator: Oosterzee, Liane van